Mary Bucklew'in hikayesi, yaşlı Amerikalıların kilo verme ilaçlarıyla yaşadığı zorlukları gözler önüne seriyor. Yıllarca süren diyet ve egzersiz denemelerine rağmen kilo veremeyen 75 yaşındaki Bucklew, obezite eşiğini aştığında Ozempic kullanmaya başladı. İlaç sayesinde 25 kilo veren ve sağlığı iyileşen Bucklew, Medicare Advantage planının ilacın ödemesini durdurmasıyla ilacı bırakmak zorunda kaldı. Bu durum, GLP-1 ve benzeri ilaçları kullanmaya başlayan ancak birkaç ay içinde bırakan çok sayıda yaşlı yetişkinin yaşadığı yaygın bir sorunu temsil ediyor.
Ozempic, Wegovy gibi semaglutid ve tirzepatid içeren GLP-1 ilaçları, diyabet ve obezite tedavisinde devrim yaratmış, kalp krizi ve felç gibi ciddi sağlık sorunlarını önleme potansiyeli taşıyor. Özellikle 65 yaş üstü Amerikalılar arasında obezite oranının %40 civarında olması ve Tip 2 diyabetin yaşla birlikte artması, bu ilaçları yaşlılar için önemli hale getiriyor. Ancak yapılan araştırmalar, diyabetli yaşlıların yaklaşık %60'ının bir yıl içinde semaglutid kullanımını bıraktığını gösteriyor. Genel olarak, aşırı kilolu veya obez bireylerin %47'si (diyabetli) ve %65'i (diyabetsiz) bir yıl içinde GLP-1 ilaçlarını bırakıyor.
İlaçların bırakılması genellikle verilen kilonun geri alınmasına ve düşük kan basıncı, kolesterol ve A1c gibi elde edilen sağlık faydalarının kaybedilmesine yol açıyor. Bu yüksek bırakma oranları, ilaçların etkinliğine rağmen, özellikle sigorta kapsamı ve maliyet gibi faktörlerin yaşlı hastaların uzun süreli tedaviyi sürdürmesinde ciddi engeller oluşturduğunu gösteriyor. Bu durum, "mucize ilaçlar" olarak görülen bu tedavilere erişimin sürdürülebilirliği ve kamu sağlığı üzerindeki etkileri hakkında önemli soruları gündeme getiriyor.
Yaşlı Amerikalıların kilo verme ilaçlarını bırakma oranlarının yüksek olması, bu etkili tedavilere erişim ve sürdürülebilirlik konusunda ciddi zorluklara işaret ediyor.