1975 Noel'inde, genç İngiliz çift Rob ve Dianne Parsons'ın kapısını çalan evsiz Ronnie Lockwood, hayatlarını sonsuza dek değiştirdi. Başlangıçta sadece Noel için bir gece kalması planlanan bu davet, Ronnie'nin 45 yıl boyunca onların evinde yaşayacağı eşsiz bir dostluğa dönüştü. Rob'un çocukluğundan tanıdığı, otistik olduğu anlaşılan Ronnie, elinde bir çöp poşeti ve donmuş bir tavukla kapılarında belirmişti. Çift, o anki içgüdüyle Ronnie'yi içeri davet etti ve bu karar, merhametle başlayan bir yolculuğun başlangıcı oldu.
Ronnie'nin geçmişi oldukça zordu; 15 yaşından beri evsizdi ve çocukluğunda "zihinsel engelli çocuklar okulu" olarak adlandırılan bir kuruma gönderilmişti. Bu deneyimler, onun sürekli "kötü bir şey mi yaptım?" diye sormasına neden oluyordu. Rob ve Dianne, Ronnie'ye sadece bir ev değil, aynı zamanda daha önce hiç tatmadığı bir sevgi ve aidiyet duygusu sundular. İlk Noel'inde aldığı hediyelerle ağlaması, bu yeni hayatın onun için ne kadar değerli olduğunu gösterdi. Çift, Ronnie'nin iş bulabilmesi için adres ihtiyacı gibi bürokratik engellerle de karşılaştı, ancak onu asla yalnız bırakmadılar.
Rob ve Dianne, evliliklerinin dördüncü yılında Ronnie'yi ağırlamaya başladılar ve bu, karşılıklı anlayış, sevgi ve fedakarlıkla dolu 45 yıllık bir birliktelik oldu. Ronnie'nin vefatına kadar süren bu ilişki, bir iyilik hareketinin nasıl derin ve dönüştürücü bir bağa dönüşebileceğinin dokunaklı bir örneği. Çift, Ronnie'ye sadece bir çatı sağlamakla kalmadı, aynı zamanda ona bir aile ve hayatında eksik olan sevgiyi verdi.
Bir Noel davetiyle başlayan sıradışı bir iyilik hareketi, evsiz ve otistik bir adamla bir çift arasında 45 yıl süren derin bir dostluğa ve aile bağına dönüştü.