Web sayfalarına video gömerken, geliştiriciler genellikle videonun piksel çözünürlüğüne (örneğin 1920x1080) dayalı bir en boy oranı belirlerler. Ancak, makale yazarı, bu yaklaşıma rağmen bazı videoların ayrılan alanlara tam olarak sığmadığını, bu durumun sayfa düzeninde kaymalara veya videonun kutuya tam oturmamasına neden olduğunu fark etti. Bu sorun, videonun farklı en boy oranlarına sahip olmasından kaynaklanıyordu ve temelinde "kare olmayan pikseller" kavramı yatıyordu.
Bir videonun üç temel en boy oranı bulunur: İlki, videonun ham piksel çözünürlüğünü ifade eden Depolama En Boy Oranı (SAR) olup, bir kareyi resim olarak çıkardığınızda elde edeceğiniz boyuttur. İkincisi, Piksel En Boy Oranı (PAR), her bir pikselin genişlik-yükseklik oranını tanımlar ve video oynatıcının depolanan pikselleri ekranda nasıl gerip sıkıştıracağını belirler. Bu oran, depolanan kare piksellerin ekranda dikdörtgen gibi görünmesine yol açabilir. Üçüncüsü ise, PAR'ın SAR'a uygulanmasıyla elde edilen ve videonun izlendiği gerçek boyutu gösteren Görüntü En Boy Oranı (DAR)'dır. Yazarın sorunu, kodunda SAR'ı kullanırken, aslında videonun ekranda kaplayacağı alanı doğru bir şekilde önceden ayırmak için DAR'ı kullanması gerektiğini fark etmesiyle çözüldü.
Makale, özellikle eski standart çözünürlüklü televizyonlar için tasarlanmış olsa da, PAR'ın modern dijital videolarda, özellikle YouTube Shorts gibi dikey formatlarda da yaygın olarak kullanıldığını belirtiyor. Bu durum, video içeriğiyle çalışan geliştiricilerin, medya dosyalarının sadece piksel çözünürlüğüne değil, aynı zamanda piksel en boy oranına da dikkat etmeleri gerektiğini ortaya koyuyor. Doğru en boy oranının kullanılması, kullanıcı deneyimini iyileştirir ve web sayfalarında istenmeyen düzen kaymalarını (cumulative layout shift) önler.
Web sayfalarında video gömme işlemlerinde doğru görüntü en boy oranının kullanılması, düzen kaymalarını önleyerek daha stabil ve tutarlı bir kullanıcı deneyimi sunar.