Yazılım geliştirme süreci, geleneksel olarak zanaatkarlığa daha yakın, pahalı, yavaş ve yüksek vasıflı insan gücüne bağımlı bir alan olmuştur. Ancak yapay zeka kodlama araçlarının yükselişiyle birlikte, bu durum kökten değişiyor. Otomasyon, yazılım üretimini daha ucuz, daha hızlı ve insan uzmanlığından giderek daha bağımsız hale getiriyor. Bu endüstriyel devrim, yazılımın üretim zincirinde ilk olarak yüksek kaliteli ürünlerin tedarikinde bir bozulmaya yol açıyor; iş gücü aracısızlaşıyor, giriş engelleri düşüyor, rekabet artıyor ve değişim hızı ivme kazanıyor.
Bu endüstriyelleşmenin ikinci aşaması ise, düşük kaliteli ve düşük maliyetli ürünlerin yüksek ölçekte üretilmesine olanak tanıyor. Matbaacılığın ucuz kitaplara, tarımın işlenmiş gıdalara, dijital görüntü sensörlerinin kullanıcı tarafından üretilen videolara yol açması gibi, yazılımın endüstriyelleşmesi de 'tek kullanımlık yazılım' olarak adlandırılabilecek yeni bir ürün sınıfını ortaya çıkarıyor. Bu yazılımlar, sahiplik, bakım veya uzun vadeli anlayış beklentisi olmadan üretiliyor. Savunucuları buna 'vibe-coded software' dese de, şüpheciler 'AI slop' olarak adlandırıyor. Bu yeni yazılım türünün ekonomisi, kolay üretilebilirliği nedeniyle her bir çıktının daha az ekonomik değere sahip olmasıyla farklılaşıyor.
Yapay zeka destekli otomasyon, yazılım üretimini endüstriyel bir sürece dönüştürerek maliyetleri düşürüyor, ölçeği artırıyor ve 'tek kullanımlık yazılım' gibi yeni ürün kategorilerinin doğmasına neden oluyor.