Vibe kodlama, yazılım geliştirme süreçlerinde yapay zeka (YZ) destekli dil modellerinin (LM) kullanımını ifade eden yeni bir yaklaşımdır. Yazar, 2009'da geliştirdiği basit bir Mandelbrot fraktal görüntüleyicisini YZ modelleriyle geliştirme sürecinde bu kavramı keşfetmiştir. Vibe kodlamanın iki ana türü bulunmaktadır: İlki, geliştiricinin ana kontrolü elinde tutarak küçük görevleri YZ'ye devrettiği, daha geleneksel bir iş birliği modelidir. İkincisi ise, YZ ajanının insan geliştiricinin tüm detaylarını anlayamayacağı kadar karmaşık sistemler inşa etmesine izin verildiği, bilişsel kontrolün büyük ölçüde YZ'ye devredildiği bir yaklaşımdır. Yazar, özellikle ikinci tür vibe kodlamanın potansiyeliyle ilgilenmektedir.
Yazar, Mandelbrot projesinde başlangıçta birinci tür vibe kodlamayı uygularken, son haftalarda ikinci türe geçiş yapmıştır. Bu geçişle birlikte, kodun detaylarına inmek yerine, YZ ajanının yoğun kod yazmasına ve kendi kararlarını almasına izin vermiştir. Bu deney, şaşırtıcı derecede başarılı sonuçlar vermiştir. Örneğin, insan tarafından yazılan 780 satırlık Mandelbrot görüntüleyici, YZ destekli versiyonla karşılaştırıldığında amatör kalmıştır. YZ versiyonu, GPU kullanımı ve CPU ile GPU arasındaki hassasiyet farklarını gidermek için pertürbasyon algoritmaları gibi gelişmiş teknikler sayesinde çok daha hızlı ve derinlemesine fraktallar oluşturabilmiştir.
Bu deneyim, YZ ajanlarına dizginleri vermenin yazılım geliştirmede ve diğer endüstrilerde üretken YZ'nin kullanımına dair önemli ipuçları sunmaktadır. Yazar, bu yeni iş akışının gelecekteki teknoloji geliştirme paradigmalarını şekillendirebileceğini ve vibe kodlayıcılar için temel kurallar belirlediğini belirtmektedir.
Yazılım geliştirme süreçlerinde yapay zekaya bilişsel kontrolün devredilmesi, karmaşık sistemlerin oluşturulmasında yeni bir paradigma sunarak insan-YZ iş birliğinin sınırlarını genişletiyor.