Anthropic'in iş yerinde yapay zeka kullanımına dair 1.250 kişiyle yaptığı görüşmeler, şirketin "yapay zekanın profesyonel faaliyetler üzerindeki etkisine dair ağırlıklı olarak olumlu duygular" başlığıyla yayınladığı raporla dikkat çekti. Ancak Playbook Atlas, aynı görüşmeleri yapılandırılmış bir büyük dil modeli (LLM) analiziyle yeniden incelediğinde farklı bir tablo ortaya çıktı. 1.250 görüşmeden elde edilen 58.750 veri noktası, çalışanların yapay zeka hakkında ne olumlu ne de olumsuz hissettiğini, daha ziyade "sıkışmış" olduklarını gösteriyor. Duygularını henüz çözümleyememiş olsalar da, yapay zekayı kullanmaya devam ediyorlar.
Analiz, üç farklı psikolojik profil belirledi: bilim insanları gelişirken, genel iş gücü durumu idare ediyor. Ancak yaratıcı profesyoneller, varoluşsal bir hesaplaşmaya yakın bir deneyim yaşıyor. Yaratıcıların %71,7'si kimlik tehdidiyle karşı karşıya kalırken, %74,6'sı yapay zeka kullanımını artırıyor. Bu grup, en çok zorlanan ancak en hızlı adapte olan kesim. "Anlam bozulması" yaşayan %44,8'lik bir kesim, işlerinin hala bir önemi olup olmadığını sorguluyor. Yapay zeka onlara acı verse de, ondan kaçmak yerine ona doğru koşuyorlar.
Görüşmeler, yapay zeka hakkındaki derin iç çatışmaları ortaya koydu: "Verimlilik mi, Kalite mi?", "Kolaylık mı, Beceri mi?", "Hız mı, Derinlik mi?". Çoğu kişi bu gerilimleri yaşıyor ancak çok azı bunları çözüme kavuşturmuş durumda. En önemli bulgu, insanların yapay zeka gerilimlerini çözmek yerine onlarla birlikte yaşaması. Bilişsel uyumsuzluk bir engel değil, varsayılan durum haline gelmiş. İnsanlar, bu çözülmemiş çatışmalara rağmen yapay zekayı benimsiyor. Yapay zeka kısa vadede hız, verimlilik ve kolaylık gibi anında faydalar sunarken, uzun vadede kalite, özgünlük, beceri ve kontrol gibi konularda çözülmemiş endişeler yaratıyor. Güvenin en büyük düşmanı ise hatalar veya yanlışlıklar değil, yapay zekanın yanlış şeyleri kendine güvenle ifade etmesi, yani halüsinasyonlar.
Çalışanlar, yapay zekanın getirdiği kısa vadeli faydalar ile uzun vadeli endişeler arasındaki bilişsel uyumsuzluğu çözmeden, hatta bu çatışmayla birlikte yaşayarak teknolojiyi benimsiyor.