Makale, e-posta gelen kutusunu olasılık ve makine öğrenimindeki "çok kollu haydut" (multi-arm bandit) problemine benzetiyor. Bu benzetmede, kullanıcı bir dizi slot makinesi önünde oturmuş gibi, her an bir ödeme yapabilecek farklı e-posta konuları arasında "keşfetme" (explore) veya "sömürme" (exploit) kararları vermek zorunda kalıyor. Yazar, gerçek dünyadaki birçok problemin (yatırım tahsisi, restoran seçimi, reklam gösterimi gibi) bu haydut problemi olarak ele alınabileceğini belirtiyor ve e-posta kutusunun da benzer bir dinamikle çalıştığını vurguluyor. Hangi e-postanın açılıp yanıtlanacağına karar vermek, sürekli bir tercih yapma süreci yaratıyor.
Yazar, Inbox Zero veya Getting Things Done gibi popüler e-posta yönetim stratejilerini kendi bağlamında ağır ve gereksiz bulduğunu ifade ediyor. Kendi çalışma şeklini açıklayarak, tek bir gelen kutusuna (e-posta) sahip olmaya çalıştığını, Twitter DM, Facebook Messenger veya Slack gibi diğer mesajlaşma platformlarından kaçındığını belirtiyor. Bu sayede tüm iletişimin e-posta üzerinden akmasını sağlıyor. Gelen e-postaları iki ana kategoriye ayırıyor: derin düşünme gerektiren, keyifli araştırma işleri (kod, deney, makale yazışmaları) ve "bin kesiklik ölüm" olarak nitelendirdiği idari görevler.
Asıl sorun yaratan "haydutlar" ise, konsantrasyonu bozan ve zihinsel huzuru kaçıran bu idari e-postalar. Bunlar genellikle resmi sitelerde bir şey kontrol etme, departman politikası araştırma, prosedürel onaylar veya takvime girdi ekleme gibi küçük ama zaman alıcı ve dikkat dağıtıcı işler. Yazar, bu tür e-postaların haftada birkaç kez geldiğini ve sürekli olarak "keşfet/sömür" kararları vermeye zorladığını belirtiyor. Ayrıca, kişisel e-postaların da farklı bir tür acıya neden olduğunu ekliyor. Bu bakış açısı, dijital çağda e-posta yönetiminin getirdiği zorlukları ve bilişsel yükü anlamak için yeni bir çerçeve sunuyor.
E-posta gelen kutusunun bir "çok kollu haydut" gibi işlediği fikri, dijital çağdaki dikkat dağınıklığı ve verimlilik sorunlarına yeni bir perspektif sunuyor.