Makale, x86_64 mimarisinde büyük ikilik dosyaların (binaries) derlenmesi sırasında karşılaşılan "relocation overflow" sorununu ele alıyor. Özellikle 32-bit göreceli CALL talimatının sınırlamaları nedeniyle ortaya çıkan bu sorun, kodun boyutunun artmasıyla bağlantı aşamasında problemlere yol açabiliyor. Yazar, bu sorunu çözmek için mcmodel=large gibi kod modellerinin kullanılabileceğini ancak bunun performans düşüşüne ve kod şişkinliğine neden olduğunu belirtiyor. Dinamik kütüphaneler kullanmak veya Link Time Optimizations (LTO) gibi gelişmiş optimizasyon tekniklerinden faydalanmak da alternatifler arasında gösteriliyor; ancak dinamik kütüphanelerin dağıtım karmaşıklığı, LTO'nun ise devasa bellek gereksinimi ve yavaş derleme süreleri gibi dezavantajları bulunuyor.Yazı, bu çözümlerin ötesinde "Linker Thunks" kavramına odaklanıyor. Thunk'lar, çağrı yapan kod ile hedef fonksiyon arasına bağlayıcı tarafından yerleştirilen küçük ara kod parçacıklarıdır (trampoline). Çağrı yapan kod, göreceli bir atlama ile thunk'a dallanır, thunk ise nihai hedefe mutlak dolaylı bir atlama gerçekleştirir. Bu mekanizma, kodun hızlı ve küçük 5-baytlık kod modelinde kalmasını sağlarken, ikilik dosyanın 25GiB gibi devasa boyutlara ulaşsa bile çoğu çağrı noktasında sorunsuz çalışmasına olanak tanıyor. LLVM'de AArch64 gibi bazı mimariler için thunk desteği bulunmasına rağmen, x86_64 için "thunk'lara ihtiyaç duyulmadığı" düşüncesiyle bu desteğin eksik olduğu vurgulanıyor.Makale, AArch64 üzerinde yapılan bir örnekle thunk'ların nasıl çalıştığını pratik olarak gösteriyor ve bu teknolojinin x86_64 için de potansiyel bir çözüm olabileceğini ima ediyor. Büyük ölçekli yazılım geliştirmede karşılaşılan bu tür teknik zorluklara yenilikçi bir bakış açısı sunan yazı, özellikle derleme ve bağlantı süreçlerinde performans ve verimlilik arayan geliştiriciler için önemli bilgiler içeriyor.
Büyük yazılım projelerinde performans ve dağıtım kolaylığı arasında denge kurarak geliştiricilere önemli bir esneklik sunan bir bağlayıcı optimizasyonudur.