Yazılım geliştiriciler, özellikle büyük ikili dosyalarla çalışırken x86_64 mimarisindeki 32-bit göreceli CALL talimatının sınırlamalarıyla karşılaşabilirler. Bu durum, bellek adreslerinin çok uzak olması halinde "relocation overflow" hatalarına yol açar. Mevcut çözümlerden biri olan -mcmodel=large kullanmak, bu sorunu giderse de "instruction bloat" (talimat şişkinliği) ve potansiyel performans düşüşü gibi dezavantajlara sahiptir. Dinamik kütüphaneler kullanmak veya LTO (Link Time Optimizations) gibi gelişmiş optimizasyonlar uygulamak da kendi zorluklarını beraberinde getirir; dinamik kütüphaneler tek dosya dağıtımının basitliğini ortadan kaldırırken, LTO çok büyük ikili dosyalar için aşırı bellek ve uzun derleme süreleri gerektirebilir.
Makale, bu sorunlara yenilikçi bir çözüm olarak "Linker Thunk" kavramını inceliyor. Thunk veya diğer adıyla "trampoline", çağrı yapan kod ile hedef fonksiyon arasına bağlayıcı (linker) tarafından yerleştirilen küçük bir ara koddur. Çağrı yapan kod, standart bir göreceli sıçrama ile thunk'a atlar ve thunk daha sonra nihai hedefe mutlak dolaylı bir sıçrama gerçekleştirir. Bu sayede, çağrı yapan kodun hızlı ve küçük 5-baytlık kod modelinde kalması sağlanır, hedef fonksiyon ne kadar uzakta olursa olsun.
LLVM gibi derleyici altyapıları, AArch64 gibi bazı mimariler için thunk desteği sunmaktadır, çünkü bu mimarilerde göreceli dallanma talimatlarının erişim mesafesi sınırlıdır. Ancak, x86_64 mimarisi için bu desteğin "ihtiyaç duyulmadığı" düşüncesiyle eksik olduğu belirtiliyor. Makale, thunk'ların x86_64 için de büyük ikili dosyaların performansını ve boyutunu optimize etmede önemli bir potansiyel taşıdığını vurguluyor, böylece geliştiricilerin hızlı ve verimli kod modellerini korurken büyük projelerle çalışmaya devam edebilmelerinin önünü açıyor.
Büyük yazılım projelerinde ikili dosya boyutları ve performans sorunları, linker thunk'lar gibi yenilikçi bağlayıcı teknikleriyle aşılabilir ve daha verimli sistemler geliştirilebilir.