Yazar, yapay zeka alanındaki "grifter" olarak adlandırdığı kişilerin sadece para kazanma odaklı yaklaşımlarının aksine, büyük dil modellerinin (LLM'ler), özellikle de Claude Code'un, kendi hayatını temelden ve kalıcı olarak değiştirdiğini iddia ediyor. Bu değişimin anahtarının, LLM'lerin kod yazmada "oldukça iyi" olmalarına rağmen, kod okuma ve anlama konusunda "inanılmaz derecede iyi" olmaları olduğunu belirtiyor. Bir yazılımcının omzunda, kodu kendisinden bir veya iki kat daha hızlı okuyabilen bir "yardımcıya" sahip olmanın, iş yapış biçimini kökten değiştirdiğini vurguluyor.
Makale, yazılımın sadece somut ve para getiren ürünler üretme aracı olduğu yönündeki "grifter" bakış açısını reddediyor. Yazar için yazılım, sonsuz bir kıyı şeridi gibi, keşfedilmeyi bekleyen fraktal bir oyuncak. Bu kıyı şeridinde bir "sahil gezgini" gibi dolaştığını, her bir kum tanesinde yeni bir kıyı şeridi bulmanın keyfini yaşadığını ifade ediyor. LLM'leri ise bu keşif sürecinde bir "metal dedektörü"ne benzetiyor. Haziran 2025 öncesi elle elek sallayarak yapılan keşiflerin aksine, Claude Code ile birlikte adeta bir iş makinesiyle sahil tarar gibi derinlemesine ve verimli bir şekilde kodun içine dalabildiğini anlatıyor.
ChatGPT gibi araçların genel bilgi edinme konusunda zaten yardımcı olduğunu, ancak Claude Code'un çok daha derinlemesine, adeta bir "ayıklama makinesi" gibi belirli kod parçacıklarını bulma ve anlama yeteneği sunduğunu belirtiyor. Takılı kaldığında, geniş depolarda referans aramak yerine, garip bir tekniğe veya bit manipülasyonuna bağlam sağlayarak bir "anlama makinesi"ne dönüştüğünü vurguluyor. Bu sayede yazılımın içsel değerini keşfetme ve karmaşık sistemleri anlama sürecinin çok daha keyifli ve erişilebilir hale geldiğini savunuyor.
LLM'lerin kod yazmaktan ziyade, mevcut kodu anlama ve analiz etme yeteneği, yazılım geliştiricilerin çalışma biçimini kökten değiştirerek verimliliği ve keşfi artırıyor.