Claude Code gibi yapay zeka tabanlı kodlama yardımcıları ve Ink tabanlı diğer terminal kullanıcı arayüzleri (TUI'ler), uzun süredir "imza titremesi" olarak bilinen bir sorunla mücadele ediyordu. Bu titreme, terminallerin etkileşimli uygulamalar için tasarlanmamış olmasından kaynaklanıyordu; ANSI kaçış kodları ile imleci yeniden konumlandırmak ve mevcut metnin üzerine yazmak, iyi yapılmadığında kolayca titremeye yol açıyordu. Bu durum, kullanıcı deneyimini olumsuz etkileyen önemli bir teknik zorluktu ve birçok geliştiriciyi zorluyordu.
Bu sorunu çözmek için iki ana yaklaşım bulunuyordu: ya terminalin tam kontrolünü ele alan "alt moduna" geçmek ya da yalnızca değişen kısımları dikkatlice yeniden render etmek. Alt mod, metin seçimi, yerel kaydırma veya arama gibi temel terminal özelliklerini bozduğu için genellikle kötü bir kullanıcı deneyimi sunuyordu. Diğer yandan, yalnızca değişen kısımları yeniden render etmek, terminalin doğal özelliklerini korurken çok daha karmaşık bir mühendislik gerektiriyordu. Amp ve Gemini gibi diğer kodlama ajanları alt modu denese de, kullanıcı memnuniyetsizliği nedeniyle ya geri adım attı ya da kendi çözümlerini geliştirmek zorunda kaldı.
Anthropic, Claude Code'un en son güncellemesi (2.0.72) ile bu titremeyi ortadan kaldırarak önemli bir başarıya imza attı. Başlangıçta React tabanlı Ink renderer'ı kullanan Anthropic, ince taneli artımlı güncellemeler için yeterli kontrol sağlayamadığı için kendi renderer'ını sıfırdan yeniden yazdı. React'ı bileşen modeli olarak korurken, terminalin yerel deneyimini bozmadan yalnızca değişen kısımları güncelleyerek titremeyi engelledi. Bu yaklaşım, kullanıcıların terminalin doğal işlevselliğini kaybetmeden akıcı bir deneyim yaşamasını sağladı ve terminal tabanlı etkileşimli uygulamaların geleceği için önemli bir örnek teşkil etti.
Anthropic'in Claude Code'daki ekran titremesi sorununu çözmesi, terminal tabanlı etkileşimli uygulamaların kullanıcı deneyimini önemli ölçüde iyileştiren ve sektörde yeni bir standart belirleyen bir mühendislik başarısıdır.