Son dönemde bellek fiyatlarındaki fahiş artışlar, yazılım dünyasında uzun süredir göz ardı edilen bir sorunu, yani yazılım şişkinliğini (software bloat) yeniden gündeme getirdi. Makale, 1970'lerdeki yakıt kıtlığının verimlilik arayışlarını tetiklemesine benzer şekilde, günümüzdeki bellek kıtlığının da yazılım mühendislerini uygulamalarının ve toolchain'lerinin bellek tüketimini yeniden gözden geçirmeye itmesi gerektiğini savunuyor. Basit bir web sayfasının bile megabaytlarca bellek kullanması veya orijinali 85 KB olan Windows Görev Yöneticisi'nin şimdi 70 MB'a yakın bellek talep etmesi gibi örnekler, modern yazılımların aşırı kaynak kullanımını gözler önüne seriyor. Yıllardır kilobaytlarla çalışan etkili yazılımları hatırlayanlar, modern mühendisliğin bu savurganlığına şaşkınlıkla bakıyorlardı, ancak bellek yoğunluğunun sonsuza dek artacağı inancı bu eleştirileri 'yaşlı adam buluta bağırıyor' seviyesine indirmişti.
Ancak Yapay Zeka (AI) patlamasıyla birlikte veri merkezlerinin bilgi işlem donanımlarıyla dolması, bellek fiyatlarını son aylarda rekor seviyelere taşıdı ve bu durumun yakın zamanda değişeceğine dair bir işaret yok. Sunucu fiyatlarının %15 artması, Raspberry Pi 5'in daha ucuz 1 GB'lık versiyonunun piyasaya sürülmesi ve Samsung'un bellek fiyatlarını %60 artırması gibi gelişmeler, bellek maliyetlerinin artık göz ardı edilemez bir faktör olduğunu gösteriyor. Bu durum, geliştiricilerin kullandıkları framework'lerin ne kadarını gerçekten ihtiyaç duyduklarını sorgulamalarını ve verimliliğe odaklanmalarını gerektiriyor. Yöneticilerin de bu verimlilik çalışmalarına alan açması ve toolchain seçimlerinde sadece güvenlik değil, aynı zamanda verimlilik kriterlerini de göz önünde bulundurması gerektiği vurgulanıyor. Geçmişte disketlerden çalışan işletim sistemleri ve uygulamaların kilobaytlarca RAM ile yetindiği düşünüldüğünde, mevcut durumun sürdürülemez olduğu açıkça görülüyor. Onlarca yıllık uygulama büyüme alışkanlığını tersine çevirmek kolay olmayacak; bu, hem düşünce yapısında hem de toolchain'lerde köklü bir değişim ve kompaktlığın ödüllendirilmesini gerektiriyor.
Yapay Zeka patlamasıyla artan bellek fiyatları, yazılım geliştiricilerini yıllardır süregelen aşırı kaynak tüketimi alışkanlıklarını terk etmeye ve daha verimli kod yazmaya zorluyor.