Yazar, programlamaya düşüncelerini gerçeğe dönüştürme yeteneği ve belirsiz insan etkileşimlerinden uzaklaşma imkanı sunduğu için başladığını belirtiyor. Zamanla insanlarla daha sıcak ilişkiler kurduğunu ve kariyerindeki en büyük keyfin, meslektaşlarının gelişimini izlemek, onlara yeteneklerinin sınırlarını zorlayan projeler vermek ve başarısız olmaktan korkmayacakları bir ortam sağlamak olduğunu ifade ediyor.
Bugünlerde çeşitli şirketlere yazılım geliştirmenin her alanında danışmanlık yapan yazar, müşterilerine LLM'lerin etkili kullanımı konusunda rehberlik etmenin görevlerinden biri olduğunu dile getiriyor. Bu nedenle, isteksizce de olsa projelerinde düzenli olarak LLM'leri kullandığını belirtiyor. Bazı insanların LLM'leri nihai programlama aracı veya ekstra bir makine takım arkadaşı olarak tanımladığını, ancak yazarın bunları her ikisinin de karanlık bir parodisi olarak gördüğünü vurguluyor.
Yazar için programlamanın keyfi, bir problemi tüm derinliğiyle anlamak ve bir değişiklik yapıldığında sistemin bağlı bileşenlerindeki etkilerini takip edebilmektir. Yönetimin keyfi ise meslektaşlarının öğrenmesini, gelişmesini ve kendi yollarını çizmelerini izlemektir. LLM kullanımı her iki durumu da baltalıyor. LLM'leri kod yazmak için kullanmak, yazarın tabiriyle bir yapbozu çözmek için birini kiralamak kadar zevksizdir. Onları bir takım arkadaşı olarak görmek ise, kişisel gelişimlerini beslemenin zaman kaybı olması ve sürekli mikroyönetimin sinir bozucu olması nedeniyle yönetimi keyifsiz hale getiriyor. Yazar, LLM'leri etkili bir şekilde kullanabildiğini ancak bunun bedelinin zanaatına olan özenini ve uygulama keyfini kaybetmek olduğunu acı bir şekilde ifade ediyor.
LLM'lerin yazılım geliştirme süreçlerine entegrasyonu, geliştiricilerin işlerine duydukları derin anlayışı ve meslektaşlarıyla olan mentorluk ilişkilerinden aldıkları keyfi azaltabilir.