Brian Kernighan'ın meşhur sözü "Hata ayıklamak, en başta bir program yazmaktan iki kat daha zordur. Eğer programı yazarken olabileceğiniz kadar zekiyseniz, onu nasıl ayıklayacaksınız?" genellikle 'akıllı' kod yazmaktan kaçınmak gerektiği şeklinde yorumlanır. Ancak makale, bu yorumun 'zekanın' durağan olduğu yanlış varsayımına dayandığını öne sürüyor. Yazar, Kernighan'ın sözünü bir uyarıdan ziyade, bir gözlem olarak ele alıyor ve 'zekanın' doğuştan gelen bir yetenek değil, pratikle kazanılan zihinsel bir beceri olduğunu vurguluyor.
Bir programcı olarak, yazdığınız ve kusursuz çalıştığına inandığınız bir kodun beklenmedik bir şekilde hata verdiğini gördüğünüzde hissettiğiniz şaşkınlık ve ardından gelen yoğun düşünme süreci tanıdıktır. Bu anlarda, hatanın kök nedenini bulma arzusu, teslim tarihi baskısı, gurur, inatçılık ve merak gibi güçlü motivasyonlar sizi ileriye iter. Zorlu bir hata üzerinde çalışırken, aniden her şeyin yerine oturduğu o "aydınlanma" anını yaşarsınız. Bu an, programlama yeteneğinizin veya 'zekanızın' arttığının kanıtıdır.
Yetenek, kişinin mevcut kapasitesinin biraz ötesine geçmeye sistematik olarak çalışmasının bir sonucudur. Çoğu zaman, güçlü bir motivasyon olmadan bu çabayı göstermeyiz. Dolayısıyla, hata ayıklama gibi zorlu görevler, bizi mevcut yetenek seviyemizin dışına iterek yeni beceriler kazanmamızı ve programlama 'zekamızı' geliştirmemizi sağlar. Kernighan'ın sözü, aslında programcıların zorluklarla yüzleşerek nasıl geliştiklerini ve yeteneklerini nasıl artırdıklarını gösteren bir kaldıraç görevi görür.
Hata ayıklama süreci, programcıların mevcut yeteneklerinin ötesine geçerek yeni beceriler kazanmalarını ve problem çözme kapasitelerini artırmalarını sağlayan kritik bir gelişim aracıdır.