Bir fotoğraf makinesinin sensöründen çıkan işlenmemiş bir fotoğraf, beklediğimiz renkli ve canlı görüntülerden oldukça farklıdır. Makale, bir Noel ağacının sensörden alınan ham görüntüsünün gri tonlarda olduğunu, hatta siyah-beyaz bile olmadığını göstererek bu süreci açıklıyor. Sensörün çıktı verileri belirli bir aralıkta olsa da, bu aralığın tamamı kullanılmaz ve görüntünün ilk hali oldukça soluktur. Bu durum, ham verinin doğrudan görüntülenmesinin neden bu kadar farklı göründüğünün temelini oluşturur.
Bu ham veriyi anlaşılır bir görüntüye dönüştürmek için çeşitli adımlar gereklidir. İlk olarak, görüntünün siyah ve beyaz noktaları ayarlanarak dinamik aralığı optimize edilir. Ancak sensörler doğrudan renk görmediği için, renkli bir görüntü elde etmek için Bayer filtresi adı verilen bir renk filtre ızgarası kullanılır. Bu filtre, her pikselin yalnızca bir ana rengi (kırmızı, yeşil veya mavi) kaydetmesini sağlar. Ardından, demosaicing adı verilen bir işlemle, her pikselin komşu piksellerden gelen bilgiler kullanılarak eksik renk değerleri tahmin edilir ve böylece renkli bir görüntü ortaya çıkar.
Ancak, bu aşamadan sonra bile görüntü genellikle karanlık görünür. Bunun iki ana nedeni vardır: Monitörlerin insan gözü veya kamera sensörleri kadar geniş bir dinamik aralığa sahip olmaması ve insan parlaklık algısının doğrusal olmaması. Doğrusal veriler doğrudan gösterildiğinde çok daha koyu görünür. Bu sorunu çözmek için, her renk kanalına doğrusal olmayan bir eğri (gamma düzeltmesi) uygulanarak karanlık alanlar aydınlatılır. Son olarak, sensörün yeşile olan doğal hassasiyeti ve Bayer filtresindeki yeşil piksellerin fazlalığı nedeniyle ortaya çıkan yeşil tonu düzeltmek için beyaz dengesi ayarlanır. Bu temel adımlar, bir ham fotoğrafı izlenebilir bir hale getirse de, renk kalibrasyonu, gürültü azaltma gibi daha ileri işlemler gerektirir.
Dijital fotoğrafçılıkta gördüğümüz renkli ve canlı görüntülerin, kamera sensöründen çıkan ham verinin karmaşık bir işlem sürecinden geçtikten sonra oluştuğunu ortaya koyuyor.