C veya C++ programlarına kaynak dosyalarını (görsel, metin veya ikili veri gibi) dahil etmek, dağıtım süreçlerini basitleştirmek ve harici bağımlılıkları azaltmak için sıkça tercih edilen bir yöntemdir. Bu makale, bu işlemi gerçekleştirmek için çeşitli yaklaşımları ele almaktadır. İlk olarak, ImageMagick (görsel dosyalar için) veya xxd (her tür dosya için) gibi harici araçlar kullanılarak dosyaların C/C++ başlık dosyalarına dönüştürülmesi açıklanmıştır. Bu araçlar, dosya içeriğini bayt dizileri olarak tanımlayan C koduna çevirir, ancak bu yöntem derleme sürecine ek bağımlılıklar getirebilir.
İkinci bir yaklaşım, ön işlemci makrolarını kullanmaktır. Özellikle düz metin dosyaları (örneğin shader kodları) için Bullet's MiniCL örneğinde görüldüğü gibi, bir STRINGIFY makrosu tanımlanarak harici dosya içeriği doğrudan C/C++ kaynak koduna gömülebilir. Bu yöntem, dosyanın makro bloğu içine alınmasını gerektirse de, bu işlem genellikle otomasyonu kolay ve temel bir düzenlemedir. Harici araçlara bağımlılığı ortadan kaldırarak daha entegre bir çözüm sunar.
Üçüncü ve daha düşük seviyeli bir yöntem ise assembly (ASM) kod bloklarını kullanmaktır. Bu yaklaşım, verileri doğrudan nihai ikili dosyanın .rodata bölümlerine yerleştirir. __asm__ direktifleri ve INCBIN gibi makrolar aracılığıyla dosya içeriği, programın çalıştırılabilir belleğine doğrudan dahil edilir. Bu yöntem, platforma özgü bir çözüm olup, tüm platformlarda çalışmayabilir ancak belirli gömülü sistemler veya performans kritik uygulamalar için güçlü bir kontrol ve optimizasyon imkanı sunar. Her bir yöntemin kendine özgü avantajları ve dezavantajları bulunmaktadır.
Kaynak dosyalarını doğrudan C/C++ programlarına gömmek, dağıtım süreçlerini basitleştirerek harici bağımlılıkları azaltır ve uygulama taşınabilirliğini artırır.