Astrofotografi tutkunları, açık gecelerde gökyüzünü keşfetmek yerine sıkça aynı "güvenli" hedeflere yönelme eğilimindedir. Makale yazarı da Stellarium gibi uygulamalarla saatler harcamasına rağmen, sürekli Andromeda gibi bilindik objeleri fotoğraflamaktan sıkıldığını belirtiyor. Bunun temel nedeni, yeni bir hedef bulma sürecindeki "sürtünme" olarak adlandırılan zorluklar. Bir objenin görünür olup olmadığını, odak uzaklığına uygunluğunu, konumunu ve kendi arka bahçesinden (Bortle 5) çekilip çekilemeyeceğini manuel olarak kontrol etmek, zaman alıcı ve yorucu bir süreç. Bu durum, gökyüzünün geniş potansiyelini keşfetmeyi engelliyor.
Bu sorunu çözmek amacıyla yazar, kendi Astrophotography Target Planner uygulamasını geliştirdi. Astro Target olarak da anılan bu araç, kullanıcının gökyüzü kalitesi (Bortle seviyesi), odak uzaklığı ve kamera sensör boyutu gibi bilgileri girmesiyle çalışıyor. Ardından, kullanıcının konumundan görülebilen, ekipmanına uygun kadrajda olan ve zorluk seviyesine göre etiketlenmiş hedeflerin kısa bir listesini sunuyor. "Discovery Mode" sayesinde NGC 7822 veya Question Mark Nebula gibi daha az bilinen, ancak ekipmana iyi uyan nebulalar keşfedilebiliyor. Uygulama, hedef belirleme sürecini dakikalara indirerek, yazarın bir yılda çektiği farklı derin uzay objesi sayısını 10'dan 40'ın üzerine çıkarmasına yardımcı oldu.
Astrofotografi hedeflerini manuel seçmenin zorluklarını gidererek, amatör astronomların gökyüzünde daha fazla keşif yapmasını sağlayan bir araç sunuyor.