Yazar, Apple'da çalışırken System 7.5 için "Antler Notes" adını verdiği bir not alma uygulaması geliştiriyordu. Bu uygulama daha sonra Apple'ın popüler "Stickies" uygulamasının temelini oluşturacaktı. Başlangıçta, Apple bünyesindeki System Software departmanı, Find File ve SuperClock gibi diğer üçüncü taraf yardımcı programları satın aldığı gibi, Antler Notes için de yazara toplu bir ödeme teklif etti. Bu teklif, yazar için oldukça cazip ve memnuniyet vericiydi.
Ancak, bu durum üst yönetimdeki bazı kişilerin dikkatini çekti. Yönetim, "Neden bu programa para ödeyelim ki? Bu adam Apple için çalışıyor, program zaten bizim!" şeklinde bir sonuca vardı. Bu gelişme, yazarın kendi emeğinden yabancılaşma hissini derinleştirmesine neden oldu. Makale, ABD iş ve telif hakkı yasalarına göre, bir çalışanın işvereni için yarattığı ve işverenin işiyle ilgili olan her şeyin, nerede, ne zaman ve hangi ekipmanla yaratıldığına bakılmaksızın işverene ait olduğunu vurguluyor. Yazar, başlangıçta yaşadığı hayal kırıklığına rağmen, hikayenin sonunda Stickies ile resmi olarak bağlantılı olmasa da bir bonus alarak durumu telafi ettiğini belirtiyor.
Makale, özellikle Kaliforniya İş Kanunu'nun 2870. Bölümü gibi istisnalara da değiniyor. Bu bölüm, çalışanın tamamen kendi zamanında, işverenin ekipmanı, malzemeleri veya ticari sırlarını kullanmadan geliştirdiği buluşların, işverenin işiyle doğrudan ilgili olmadığı veya işverenin araştırma/geliştirme faaliyetlerinden kaynaklanmadığı sürece çalışana ait olabileceğini belirtir. Bu olay, teknoloji sektöründeki çalışanların fikri mülkiyet hakları ve işveren-çalışan ilişkileri arasındaki karmaşık dengeyi gözler önüne seriyor.
Teknoloji şirketlerinde çalışanların kendi geliştirdikleri yazılımların fikri mülkiyet haklarının kime ait olduğu konusundaki yasal karmaşıklıkları ve etik ikilemleri ortaya koyuyor.